Het centrum draagt de naam van een zelfbewuste en strijdbare Surinaamse migrant van de jaren 50 van de vorige eeuw, een toegewijde secretaris van de vereniging.

Hugo Olijfveld kwam in de jaren vijftig als contractant van de Amsterdamsche Droogdok Maatschappij naar Amsterdam. Vanaf zijn aankomst heeft hij zich opgeworpen als voorvechter van de belangen van zijn medearbeiders. Hij was mede oprichter van de organisatie Sranan Krioro (= kinderen van Suriname), die later is opgegaan in Ons Suriname. In het vakbondsorganisatie werk werd hij met nog een aantal Surinaamse kameraden geschoold door kaders van de Eenheids Vakcentrale (EVC), die gelieerd was aan de Communistische Partij van Nederland (CPN).

In Ons Suriname heeft hij een brug geslagen tussen arbeiders en studenten en hij werd door hen op het Eerste Surinaamse Congres voor de Eenheid in 1965 tot hun president gekozen; hij riep toen op om verantwoordelijkheid voor land en volk te nemen en persoonlijke rivaliteiten te vergeten om zo tot eenheid te komen.

Hugo Olijfveld, bijgenaamd IKO of HATTA (naar de eerste vice-president van de vrije Republiek Indonesië) was een klassenbewuste Surinamer die steeds gewerkt heeft voor het uiteindelijke doel: een menswaardig en welvarend leven voor alle werkende mensen van Suriname. Toen hij stierf op 13 juni 1967 na een verkeersongeval te Nieuw Vennep besloten zijn kameraden het centrum van de vereniging naar hem te vernoemen.